Ti Zot ki paçenxë

mirre me divuciunë

e mua ëm liçenxë

të thom kit pasjunë.

Pasjuna Zotit Krisht,

sa Krishti bëri,

se sa mirë na desh,

ju nani kin te xëni.

E t’ënjten ndaj ditë,

Krishti pir ne pënxoj,

m’i mbiodh Apostulit

e pra gjithë m’i mbitoi.

E par se t’i kungonëi

tha gjithë ju mirrnie veshë

Shën Pietri me nigon

pra njetir ka të më shesë.

E mbjatu këmbët ja lajti,

kur ishë ndaj mbrëma

ja puthi e ja shutarti

e pra vate ket e jëma.

Tha, mëmiz, ki paçënxë,

uratëzen ëmë si Bir

mua ëmë liçenxë

të vete të patirë.

E Jema e bekoi

e mbiatu me ngarroi

neve të na sallvoi

ndë kopshtit arrivoi.

Atie pir gjunja rrij,

e parkëlesnei T’Jatën,

kur ishë ndë një orë natë,

atie judhitë më van.

E një më ra ndir faqe

edhe ndir buzë

me muarrtin e me lidhëtin 

me një tirkuzë.

E gjithë judhitë e muarrtin

e te me qell

si Shën Mëria e xu

mbjatu nxiti vellë.

E ket Pilati e qelltinë

ti me kundanar

e Shën Mëria

rinej ture qar.

Pilati tha:

si kam të ju kutëndonj?

Marrë Shën Mërin e Krishtin

edhe ju i buthëtonj.

I vunë gozhdat ndir këmbë

edhe ndir duar

se Santa Matalena

venej ture vajtuar.

E më të madhën gozhdë

ndër zëmër me ja vun

se Shën Mërizën mbjatu

Tu, Signore, abbi pazienza,

accoglila con devozione

e permettimi 

di narrare questa passione.

La passione del Signore,

quanto Cristo ha fatto,

quanto Cristo ci amò,

voi imparare ora dovete.

Un giovedì

Cristo pensò a noi,

raccolse gli Apostoli

e li invitò a banchetto.

E prima di comunicarli

disse: prestatemi attenzione

Pietro mi negherà

e un altro mi venderà.

I piedi loro lavò

quand’era verso sera,

glieli baciò e gleli asciugò

e dopo andò dalla madre.

Le disse, Madre abbi pazienza,

benedicimi come Figlio

e permettimi

di andare a patire.

La Madre lo benedisse

e subito l’avviò

a redimerci

quindi all’orto giunse.

Là, in ginocchio,

pregava Suo Padre

ed in un’ora di notte

giunsero i giudei.

Uno lo colpì sul viso

e anche sulla bocca,

lo presero e lo legarono

con una corda.

I giudei lo presero

per portarlo

appena la Madonna lo seppe

subito si vestì a lutto.

Lo portarono da Pilato

perché lo condannasse

e la Madonna

piangeva addolorata.

Pilato disse:

come posso accontentarvi?

Prendo la Madonna e Cristo

e a voi li mostro. 

Gli misero i chiodi nei piedi

e nelle mani

e Santa Maddalena

alzava i lamenti. 

Il chiodo più grosso

glielo conficcarono nel cuore

e la Madonna subito